Schotman sluit carrière af: “Geweldige tijd gehad”
GOUDA – Het is misschien wel topsporter eigen: als je – om wat voor reden dan ook – niet meer mee kan doen om de prijzen, wordt het een stuk minder leuk. Dat geldt ook voor Frank Schotman. De 30-jarige renner van MPL-Specialized reed zondag op AMK in Apeldoorn zijn allerlaatste wedstrijd als elite-renner. “Ik heb geen licentie meer aangevraagd voor volgend seizoen”, vertelt de in Gouda woonachtige mountainbiker.
“Ik ben al een paar jaar minder wedstrijden aan het rijden”, gaat Schotman verder. “Dat komt omdat ik steeds meer ben gaan werken, en minder ben gaan trainen. Dan merk je dat je steeds minder competitief wordt. Ik ben al een tijdje gestopt met wereldbekers, omdat ik erachter kwam dat er voor mij daar niet meer te halen viel dan de 40ste plek. De laatste seizoenen werd het voor mij steeds meer meehobbelen bij de elite. Ik kreeg er minder plezier in, en daarom stop ik.”
Schotman, die constructeur is in de civiele techniek, hakte echter niet van de ene op de andere dag de knoop door. “Het was niet zozeer een moeilijk besluit, maar ik ben er wel lang mee bezig geweest. Vorige jaar speelde het al, toen heb ik al getwijfeld. Aan het begin van dit seizoen wist ik echter dat dit mijn laatste zou zijn.”
Voor de uit het Achterhoekse Steenderen afkomstige mountainbiker komt er een einde aan meer dan dertien jaar wedstrijden rijden. Dat deed hij voor het mountainbiketeam van Gert Stappenbelt (in zijn beginperiode, en in zijn laatste drie jaar, bij het MPL-Specializedteam), bij Ten Tuscher, Binnenvaart-Merida en het Belgische Pervelo. “Ik had het allemaal voor geen goud willen missen. Ben op heel veel mooie plekken geweest, veel leuke dingen meegemaakt.”
Over zijn absolute hoogtepunt hoeft hij niet lang na te denken: dat is zijn Nederlandse titel bij de beloftes, in 2005. “Wel jammer dat het me nooit bij de elites is gelukt, hoewel ik er wel een paar keer dicht bij ben geweest.”
Ook zijn nationale marathontitel in 2010 levert Schotman een speciaal gevoel op. “De manier hoe het ging was natuurlijk niet heel erg leuk (een deel van zijn concurrenten reed op het parcours in Groesbeek verkeerd, red.), maar het was toch erg mooi om te winnen.”
Dat die overwinning veel voor Schotman betekent, heeft ook te maken met de vervelende manier waarop het mountainbike-seizoen in 2010 voor hem startte . Nadat hij de openingswedstrijd in Berlicum had gewonnen, moest hij worden geopereerd aan teelbalkanker. “Als je dat te horen krijgt, dan is sport even niet meer belangrijk”, vertelt hij. “Maar uiteindelijk heb ik heel veel geluk gehad. Op mountainbikegebied is het niet eens zo vervelend geweest. Ik heb zes weken geen wedstrijden kunnen rijden, maar twee weken na de operatie zat ik weer op de fiets. Opvallend genoeg was 2010 een van mijn beste seizoenen qua prestaties.”
Zondag reed Schotman in Apeldoorn zijn laatste twee wedstrijden. Op het Apeldoorns Mountainbike Kampioenschap werd hij, zo zegt hij zelf, terecht tweede achter de veel sterkere winnaar Frank Beemer (uitslagen). Daarna deed hij nog mee aan de jaarlijkse retro-race. Op een fiets van meer dan vijftien jaar oud sloot Schotman die wedstrijd winnend af. “Leuk om zo te eindigen”, sprak hij.
De traditionele afsluitingsavond van het MPL-Specializedteam deed hem echter meer. “Dat was nu toch anders. Ik kreeg een paar mooie herinneringen: een oud shirt van Stappenbelt, een fotoboek. Heel erg mooi.”
Hij stopt dan weliswaar met het rijden van elite-wedstrijden, de kans is klein dat Schotman voor de mountainbikesport verloren gaat. “Ik mag bij de Masters starten, maar dat ga ik niet doen. Misschien dat ik over een paar jaar weer een keer een marathon of een Bergrace ga rijden. Maar voorlopig even niet. Ik ga wat hardlopen, misschien een keer meedoen aan een run-bike-run. En ik wil graag iets voor de mountainbikesport betekenen. De sport heeft het lastig, en ik wil mijn steentje graag bijdragen om het tij te keren. Er borrelen al verschillende ideeën. Daar wil ik de komende tijd wat meer vorm aan gaan geven.”