Van Zandbeek: ‘Toen Rudi even twijfelde was ik weg’
EIJSDEN – De tactiek die hij vooraf had bedacht, pakte perfect uit. Hoewel mountainbikers Rudi van Houts, Hans Becking en Bas Peters er alles aan deden om wegrenner Ronan van Zandbeek tijdens de Bart Brentjens Challenge te lossen, lukte dat niet. In de straten van Eijsden vertrouwde de 27-jarige coureur uit Schijndel op zijn eindsprint. Terecht: hij liet het drietal ruimschoots achter zich en werd op die manier Nederlands kampioen mountainbike marathon. “Rudi twijfelde even en toen was ik weg. Toen wist eigenlijk al wel dat ze niet meer terug zouden komen”, keek Van Zandbeek terug op de laatste paar honderd meter van de 109 kilometer lange wedstrijd (2000hm).
“Ik wist dat als ik de eerste 60 kilometer zou overleven, ze me er waarschijnlijk niet meer af gingen rijden en dat ik dan een goede kans zou hebben in de sprint”, ging Van Zandbeek verder. “Het parcours was zwaar in het begin, maar ik kon het goed behappen. Ik koos er bewust voor om altijd bij de eerste drie á vier te rijden. Zoveel mogelijk op kop bergop, mijn eigen tempo. En in de afdalingen niet te ver van achter. Ik kan die gasten bergaf niet bijhouden, dat durf ik gewoon niet. Door vooraan te beginnen, word ik niet gelost.”

Van Zandbeek begon aan het vlakkere plateau van Margraten met een redelijk grote kopgroep, waarvan later alleen hij en Van Houts, Becking en Peters overbleven. “Op die klimmetjes in de slotfase dacht ik een paar keer ‘aaaah, nu ga ik er af’. Maar meer dan tien meter pakten ze niet. Dan kan ik het op het vlakke wel dichtrijden, dat is mijn voordeel. Op de laatste klim ging ik bewust op kop rijden. Ik hield wat reserve, om een aanval op te kunnen vangen. Maar daar probeerde niemand meer wat.”
En dus kon de Brabander het in de finale afmaken. “Leuk om Nederlands kampioen te worden. Je doet niet voor niks mee. Vorig jaar was ik tweede, daar baalde ik van. Maar ik ben wel een wegrenner. Natuurlijk word je dan liever op de weg kampioen.”
Van Zandbeek reed afgelopen wegseizoen voor het procontinentale De Rijke. Daar kreeg hij geen nieuw contract voor komend jaar. Dat hij tijdens het NK in de kleding én op een fiets van Betch,nl-Superior reed, is geen opmaat naar een overstap naar het mountainbiken. “Haha nou dat zit zo”, legde hij uit. “Woensdag tijdens de verkenning met Bart Brentjens brak mijn eigen mountainbike. Bart heeft me toen snel geholpen met een nieuwe fiets. Toen zei ik: ik wil ook wel zo’n pakje hebben. ‘Alleen als je er zondag in gaat rijden’, was het antwoord. En ik dacht: wat maakt mij dat uit. Bij De Rijke heb ik buiten de weg volledige vrijheid. Maar nee, ik heb geen contract getekend bij het team. Ik ben denk ik niet aantrekkelijk voor hen.”
Want alhoewel hij hard kan rijden op een mountainbike, de weg blijft zijn grootste liefde. “Ik ben op zoek naar een nieuwe sponsor voor volgend jaar”, kijkt hij vooruit. “Ik vind mountainbiken super leuk, rij ook de Hondsrug Classic en ga straks uiteraard ook weer het strand op. En wie weet pak ik volgend jaar wel een paar marathons mee. Ik ken het wereldje helemaal nog niet. Veel zal echter afhangen van hoe mijn wegseizoen eruit gaat zien. Daar blijft mijn prioriteit liggen.”