ALBSTADT – Het parcours in Nove Mesto was hem op het lijf geschreven en hij had een superdag. Dat Michiel van der Heijden de wereldbekeroverwinning in Tsjechië een week later in Albstadt geen vervolg kon geven, daar had hij vrede mee. Met zijn tweede plek, achter zijn grootste concurrent Jordan Sarrou, was de Brabander meer dan tevreden. “Dit was een compleet anders parcours, met veel klimmen en weinig techniek. Jordan is een sterke klimmer en dat was tijdens deze wedstrijd niet anders.”

Toch kon Van der Heijden lang mee met zijn rivaal, met wie hij al snel alleen op kop kwam te rijden. “Ik had gekozen voor een sneller bandje en kon daardoor niet veel risico nemen in de afdaling. Ik wist dat het verschil in de klim gemaakt zou worden. Ik heb zelfs een paar keer geprobeerd weg te komen. Reed een paar keer een of vijf weg, maar hij kon het steeds weer dichtrijden.”

ceremony_VanDerHeijden_Sarrou_Grotts
Van der Heijden op het podium met Sarrou. Rechts de Amerikaanse nummer drie, Howard Grotts. Foto: Armin M. Küstenbrück / EGO Promotions

Uiteindelijk kwam de mountainbiker van Giant XC Pro op 25 seconden van Sarrou binnen. Het was al de vierde keer in vier wereldbekers dat de twee na elkaar over de streep kwamen in de strijd om een podiumplek. De stand is daarbij nu 3-1 in het voordeel van de Fransman, die in de wereldbekerstand 30 punten voorstaat op de Nederlander. Van der Heijden: “Het is een mooie strijd. Met nog drie wereldbekers in het verschiet kan ik hem nog steeds inhalen. En zaterdag is natuurlijk het EK, ik ben benieuwd. De kans ik is groot dat het weer een strijd tussen ons tweeën wordt. Al heb ik gehoord dat het parcours niet zo spectaculair is.”

 In dezelfde race eindigde MPL-coureur Robbert de Nijs als 25e. De Noord-Hollander blikt op zijn site uitgebreid terug op de race, waarin hij na veel tijdverlies bij de start – hij moest lopen nadat het veld al snel een smalle singletrack werd opgestuurd – een sterke opmars maakte. “Fysiek en technisch liep het fantastisch, de afdalingen lagen echt onwijs goed en ook hier kon ik verschil maken op de mensen achter me zodat ik wat beter mijn herstel kon pakken”, zei de Nijs, die op het einde erg diep moest gaan om zijn plek veilig te stellen. “Het is mijn beste resultaat van alle World-Cups die ik ooit heb gereden en dat werd beloond met één UCI-punt, waarschijnlijk de mooiste die ik dit jaar heb verdiend.”