Brentjens ziet af tijdens zware ‘Salzkammer’
Twee nachten herstel waren nog niet voldoende. Hij is nog steeds gebroken. Heeft nog overal spierpijn. Nee, zelfs bij Bart Brentjens gaat de Salzkammergut Trophy niet in de koude kleren zitten. Het 44-jarige Nederlandse mountainbike-icoon finishte de ultra lange marathon (210 kilometer en 7000 hoogtemeters) zaterdag in een tijd van 10.45 uur. Brentjens werd daarmee elfde. “Ik heb te weinig getraind en te weinig hardheid, daar betaal ik nu m’n tol voor”, lacht Brentjens twee dagen na zijn race.
Vorig jaar deed de teammanager van zijn eigen Superior-Brentjens formatie ook al mee aan de klassieker, die start en finisht in het Oostenrijkse Bad Goisern. Toen reed hij exact dezelfde tijd, maar eindigde hij achter winnaar Ondrej Fojtík op een tweede plaats. “Afgaande op mijn gevoel onderweg had ik niet gedacht dat ik dezelfde tijd als vorig jaar zou rijden”, kijkt Brentjens terug op zijn marathon. “Ik dacht juist dat ik minder hard reed, en dat het parcours minder snel was. Zeker de afdalingen lagen er lastiger bij, en dat terwijl het vorig jaar regende.”
Dat hij met zijn tijd nu elfde werd en geen tweede, lag volgens de voormalig Olympisch- en wereldkampioen voornamelijk aan de sterkte van het deelnemersveld. Winnaar Luis Pinto (Portugal) doorboorde voor het eerst sinds 2005 de magische grens van tien uur: 9.53 uur. Zijn lagere klassering deed Brentjens niet zo veel. “Ik stond aan de start met het doel de wedstrijd op een fatsoenlijk wedstrijdtempo uit te rijden. Het enige dat jammer is, is dat ik niet heb gewonnen bij de masters 40+. Een voor mij onbekende biker (de Oostenrijker Martin Ludwiczek, red.) zat nog voor me. Dat wist ik niet toen ik over de finish kwam. Ach, dan had ik me ook maar beter moeten voorbereiden.”
De pijn in zijn lichaam zit er niet zomaar. Brentjens geeft toe dat hij ontzettend diep heeft moeten gaan gedurende zijn bijna elf uur durende koers. “In het begin heb ik nog redelijk lang gereden voor plek acht, en lagen we slechts vijf minuten achter op de kopgroep. Toen dacht ik nog: mwah, het gaat nog wel aardig. Maar ik kreeg na 50 kilometer al mijn eerste dip. Gelukkig ben ik daar op d’n duur wel weer een beetje bovenop gekomen, maar uiteindelijk breekt de lengte je op.”
Om aan te geven hoe zwaar hij het onderweg had: een supersteile asfaltklim, iets voorbij halfweg koers, moest Brentjens grotendeels naar boven lopen. “Fietsen ging echt niet meer. Normaal gesproken kan ik goed bergop lopen, maar ook dat ging nu niet echt hard meer. Ik liep samen omhoog met de toerrijders. Gelukkig zag ik dat mijn concurrenten ook stukken moesten lopen. Maar ik heb daar wel veel tijd verspeeld op de kop van de wedstrijd, dat weet ik zeker.”
Had hij het tijdens de wedstrijd zwaar en doet nu zijn lichaam nog overal pijn, toch is Brentjens, die later in het jaar meedoet aan het NK Marathon en de Brasil Ride, vooral aan het nagenieten. “Het is gewoon een prachtig evenement. Mooie entourage, veel bikers, schitterende team-area. En ik vind het parcours gewoon heel mooi, hou van de lange afdalingen. Ik kan van dit soort evenementen genieten, en daarom doe ik er aan mee.”
Ondanks de pijn in het lijf, volgend jaar weer? Brentjens: “Dat zou zo maar kunnen.”
Meer info over de Salzkammergut Trophy (en tevens alle uitslagen): http://www.salzkammergut-trophy.at