De kampioenstrui van Hamelink gaat heel veel te zien zijn
EIJSDEN/TERNEUZEN – Met zijn kleine postuur en lichte gewicht lag hij in de clinch met een renner van twee koppen groter, een ‘stoemper op het vlakke’ pur sang. Toch lukte het Leander Hamelink afgelopen zondag tijdens het NK Marathon in een vlakke eindsprint af te rekenen met hardrijder Tibor Zwaan. Het leverde hem de titel op bij de Masters 30+. “Ik moet nog even aan het gevoel wennen, maar het betekent veel voor me. Ben er heel erg blij mee”, vertelt de 34-jarige Zeeuw een paar dagen na de bewuste dag.
Hamelink had het NK met rood omcirkeld in zijn agenda en zichzelf de druk van het willen winnen opgelegd. “Daardoor was ik vooraf toch wel erg zenuwachtig”, kijkt hij verder terug. “Ik had mezelf voorgenomen om ‘alles-of-niets’ te spelen. Liever alles geprobeerd hebben en helemaal leeg gereden tiende worden, dan derde of vierde.”
Hamelink had zich nog iets voorgenomen: vanaf het begin het initiatief nemen. En dat deed de mountainbiker uit Terneuzen. “Ik heb in de eerste kilometers heel veel op kop gereden. Vooral omdat ik niet wilde dat ik door een valpartij van iemand anders of iets dergelijks de aansluiting zou missen.”
Mede door het werk van Hamelink ontstond er bij de Masters 30+ een kopgroep van ongeveer 6 à 7 renners, waarbij Hamelink vooral Bart Damen (uiteindelijk 7e) en Huub Tankink (4e) sterk vond ogen. De groep dunde echter naar mate de kilometers vorderde verder uit. “Ik ging na een bruggetje onderuit, raakte achterop en toen ik weer terug kwam waren we nog met z’n drieën: Tibor Zwaan, Sandor Mol en ik.”
Door het passeren van een aantal snelle amateurs kwam Mol alleen op kop te rijden, met meer dan een minuut voorsprong. Toen kwam de alles of niets tactiek van van Hamelink om de hoek kijken. “Ik heb er alles aan gedaan weer terug te komen, gelukkig kreeg ik daarbij wel wat hulp van Tibor. Toen we weer bij Sandor aansloten, hebben we ‘m meteen achter gelaten. Hij had zijn kruit blijkbaar verschoten.”
Zo reed Hamelink met Zwaan richting Eijsden. “Ik was op de klimmen sterker, maar op de vlakke, open stukken kwam ik vanwege de wind in de problemen. Ik heb het op de laatste klim nog geprobeerd, maar toen maakte ik een slippertje en moest ik een voetje aan de grond zetten.”
In de laatste kilometers voor het bereiken van Eijsden, beraamde Hamelink het plan dat hem de titel moest opleveren. “Ik was bang dat ik in een korte explosieve sprint het af ging leggen. Daarom besloot ik er een lange sprint van te maken. Tibor reed niet veel op kop, maar bij het binnenrijden van Eijsden wel. Toen hield hij even z’n benen stil om mij de kop op te dringen, en toen ben ik aangegaan en heb ik niet meer omgekeken. Pff, het duurde lang voordat ik bij de streep was. Moest een meter of vijftig voor de finish ook echt gaan zitten. M”n benen waren zo ontzettend volgelopen. Tibor kwam echter nog langszij, en ik wist niet zeker of ik nu gewonnen had of niet.”
Pas in de jurybus kreeg hij het verlossende woord te horen: het rood-wit-blauw was voor hem. Eén ding is zeker: die trui is volgend seizoen regelmatig in een marathon te zien. Hamelink is een echte marathonbiker, en rijdt gedurende het seizoen heel veel wedstrijden. Er zijn geen statistieken, maar waarschijnlijk staat hij in de ranglijst van Nederlandse starters in buitenlandse marathons op plek één. “Waarom ik zo veel rij? Heel simpel: ik vind het gewoon leuk.”
Heel lang fietst Hamelink echter nog geen wedstrijden. “Tot 4,5 jaar geleden had ik een andere hobby: ik was monteur bij een motorrace-team en was elk weekend onderweg, door heel Europa. Dat heb ik tien jaar gedaan. Toen het me tegen begon te staan, heb ik een nieuwe uitdaging gezocht. Mountainbiken had altijd al mijn interesse.”
Om aan te geven hoe snel het kan gaan met een fietscarrière: het eerste doel dat Hamelink zich vier jaar geleden stelde was de LCMT, een vierdaagse mountainbikewedstrijd in de Ardennen. Toen was hij elke dag niet voor het donker binnen. Dit jaar schreef hij de tocht op zijn naam. “Ik heb een constant seizoen gedraaid en heb veel progressie geboekt ten opzichte van vorig jaar”, stelt Hamelink. “Daar ben ik blij mee, maar in de wedstrijden dat ik wilde pieken liep het tot zondag niet zoals gewenst. Daarom ben ik ook zo blij met mijn titel. Eindelijk een wedstrijd waarin alles op z’n plaats viel.”
De volledige uitslag van het NK Master 30+ is hier te bekijken.