Van Houts: ‘Op deze manier verliezen is zuur’
EIJSDEN – Of hij stopt, of toch nog doorgaat liet hij nog steeds in het midden. Maar zijn jaar bij CST-Superior had Rudi van Houts dolgraag willen afsluiten met een Nederlandse titel op de marathon. De drievoudig Olympisch deelnemer bleef zondag in Eijsden echter steken op de derde plek. “Maar ik hou er toch een goed gevoel aan over. Fijn om mijn laatste wedstrijd met deze vorm te rijden”, zei Van Houts na afloop in de teamtent van het team van Bart Brentjens.
Van Houts was één van de beste coureurs in koers. Een eerlijke kans om te rijden voor de titel kreeg hij niet. Vlak voor de laatste beklimming, rijdend in een kopgroep met Jasper Ockeloen en Marco Minnaard, viel zijn ketting eraf. “We bleven met vijf man over van een redelijk omvangrijke kopgroep. Op een van de laatste steile klimmen moesten Hans Becking en Ruben Scheire er toch nog af. Ik zat daardoor in een zetel, omdat ik niet hoefde over te nemen. Nadat ik mijn ketting er weer op had, kwam ik nog wel terug tot vijf seconden, maar tegen die wegrenners was ik gezien.”
Sowieso viel er in de 110 kilometer lange race – winnaar Ockeloen kwam binnen in 3 uur en 49 minuten – weinig te beginnen tegen de rappe coureurs van het asfalt. “Het ging bij mij eigenlijk heel goed”, zei Van Houts. “Had goede parcourskennis, en zat ook na een technisch stuk een keer weg met nog twee man. Maar er was geen wegkomen aan. Mannen als Bert-Jan Lindemann, Bram Tankink, Minnaard en Ockeloen hebben zoveel snelheid. Op een steil klimmetje kun je nog wel een beetje bij ze wegrijden, maar wegblijven is onmogelijk. Ik heb het ook niet alleen geprobeerd, dat had geen zin.”

Stel dat hij bij Minnaard en Ockeloen was gebleven dan was het niet zeker of hij de sprint had kunnen winnen, geeft Van Houts toe. “Maar op deze manier verliezen is wel zuur. Alles klopte eigenlijk en daar ben ik blij mee. Na de Spelen heb ik het toch wel zwaar gehad. De eerste wedstrijden daarna waren niet goed, maar ik ze wel nodig voor de intensiteit. Ik stond er daardoor toch weer en het was geen makkelijke editie. Ik had het idee dat het niveau hoger was dan vorig jaar.”
Het zou zo maar eens zijn laatste race kunnen zijn geweest. “Ik ben druk bezig met plannen. Ik ben er redelijk ver uit, maar wil eerst alles op een rij hebben. Deze maand neem ik het definitieve besluit, heb denk ik nog een week of twee nodig. Het wordt in ieder geval geen tussenweg. Het is bij mij alles of niets.”
