JULIANADORP – Nee, erin geslapen heeft hij niet. Maar de grijze winnaarstrui van de Lotto KNWU Strandraces hing afgelopen nacht wel boven het bed van Sven Broekaart. De 20-jarige inwoner van Julianadorp won zondagmiddag verrassend het eindklassement van de nieuwe strandracecompetitie, door in de laatste wedstrijd in Castricum leider Ramses Bekkenk op meer dan een minuut achterstand te rijden. “Ik had nooit verwacht dat dit zou lukken”, blikt Broekaart dolgelukkig terug.
De coureur van Beukers Biketeam begon met een achterstand van 8 punten op Bekkenk aan de laatste race. Vertaald naar tijd betekende dat dat hij iets minder dan een minuut op de mountainbiker van Koga-KMC moest goed maken. Ook voelde Broekaart nog de hete adem van MPL-coureur Robbert de Nijs, die twee punten achter hem stond, in zijn nek. “Ik ga ging van start met het doel mijn tweede plek te consolideren”, vertelt de Noord-Hollander. “Ook omdat ik afgelopen week nog op trainingskamp ben geweest in Spanje. Ik dacht dat ik daar wel last van zou hebben.”
Dat viel mee. Tijdens de koers in Castricum zat Broekaart telkens mee, toen er voorin versneld werd bij de premiesprint in Bergen aan Zee en bij de sprint op het keerpunt in Camperduin. Toen zag hij al dat Bekkenk moeite had met de versnellingen. Broekaart: “Maar hij kon telkens met de hulp van zijn teamgenoot Bram Rood terugkomen.”
Toen op weg naar de finish nog een keer versneld werd, moest Bekkenk opnieuw lossen. “Toen ik hoorde dat hij eraf lag, heb ik samen met Robbert er alles aan gedaan om de voorsprong zo groot mogelijk te maken. We hebben gezorgd dat er gedraaid werd. De zege in de wedstrijd was van minder belang. We hebben alleen maar hard doorgereden. Hoe groot de voorsprong was, daar had ik geen idee van. Ik heb geen enkele keer omgekeken. Durfde ook nog niet aan de eindzege te denken, omdat ik ook Robbert nog in de gaten moest houden.”
Broekaart reed echter een ijzersterke finale en kwam achter Bram Imming als tweede over de streep. Toen begon het grote aftellen. “Ik heb me meteen omgedraaid en zag Ramses en Bram pas in de verte aankomen. Toen het langer dan een minuut duurde voordat ze de streep passeerden, durfde ik voorzichtig aan de eindzege te gaan denken. Ik had al wel uitgerekend dat dat genoeg zou zijn. Maar ik durfde pas echt te juichen toen ik de bevestiging had gekregen”, beschrijft Broekaart over spannende minuten na afloop.
Dat de jonge Broekaart de eerste editie van de Lotto KNWU Strandraces op zijn naam schrijft is niet alleen voor de buitenwereld een verrassing, maar ook voor hem zelf. “Het is voor mij een grote opsteker na twee mindere seizoenen”, vertelt hij. “In 2012 heb ik mijn knieschijf gebroken en in 2013 ben ik daar nog een keer voor geopereerd. Dat ik afgelopen oktober zevende achtste werd in Hoek van Holland-Den Helder, dat had ik al nooit verwacht. Maar ook toen ik langzaam maar zeker opklom in het klassement, ben ik nog niet gaan dromen van de eindzege.”
Sterker nog: Broekaart was eerst van plan om de laatste twee races in Ameland en Castricum helemaal niet te gaan rijden, omdat hij op trainingskamp zou zijn met zijn wegploeg West-Frisia. “Pas kortgeleden hebben we mijn tickets omgeboekt, zodat ik toch mee kon doen. Ja, dat is wel een goede keuze geweest, haha.”
Voor Broekaart gaat de focus nu weer richting het wielrennen op de weg. Hij heeft begin maart zijn eerste koers al gereden en rijdt de komende tijd verschillende races voor de clubcompetitie. Ook staat hij eind april aan de start van een etappewedstrijd in Ierland. Of hij komende zomer veel op de mountainbike te zien is, is nog maar de vraag. “Ik heb tot en met de junioren altijd op de mountainbike gereden. Toen ben ik er achter gekomen dat ik daar te kort kom, dat ik op de weg beter ben. Een XC-race ga ik daarom absoluut niet meer rijden, daar mis ik gewoon de techniek voor. Maar ik wil misschien wel een aantal marathons gaan rijden. Dat trekt me wel, want conditioneel kan ik dat wel aan.”