Na amper vijf minuten op de fiets liep het water al door m’n bilnaad. Amper een kwartier later begonnen mijn voeten te soppen en tegen de tijd dat ik samen met trainingsmaat Bart bij het uitgekozen klimmetje was aangekomen had ik zo’n koude handen dat het teveel pijn deed om mezelf voor de kop te slaan voor de verkeerde handschoenkeuze. Maar omkeren? Daar was geen sprake van. Twaalf keer reden we in barre weersomstandigheden de klim van één minuut volle bak op. Precies zoals de bedoeling was.

9th-Wave-logo-OG-Compleet-logo-A_nl

Yep, de motivatie voor seizoen 2017 is hoog! Dat is vooral te danken aan een geweldig geslaagd Project Elite powered by 9thWave. Zo vertel ik wat meer over hoe ik samen met trainer Guido Vroemen mijn eerste jaar als elite-renner zo’n succes heb kunnen laten worden. Maar eerst wat over 2017, want het mag wel duidelijk zijn dat ik opnieuw een elite-licentie heb aangevraagd.

Team ThijsHendriks.nl-Bikesight
Sterker nog, er gaat nog een schepje bovenop. Zoals op social media al te zien was: in 2017 zal ik samen met Bart (Classens) en xc-coureur Randy de Beus uitkomen voor het team van de Wanroijse wielerzaak Thijs Hendriks. Dat team gaat Team ThijsHendriks.nl-Bikesight heten; niet alleen worden we super ondersteund door Thijs Hendriks, ook kan ik het reilen en zeilen van ons team koppelen aan mijn website, een wens die ik lang langer had. Bart werd afgelopen seizoen al gesponsord door deze fietsenzaak. Gaaf dat een regionale winkel zo in ons als coureurs gelooft. Het betekent overigens niet dat ik afscheid neem van mijn trouwe sponsor van afgelopen seizoen. Ik zal persoonlijk gewoon ambassadeur blijven van 9thWave, de wielenfabrikant die zo hard aan de weg timmert in de mountainbikewereld. Dat ook zij ondanks mijn ’transfer’ achter me blijven staan, daar ben ik ook trots op.

logo

Dit alles moet er voor gaan zorgen dat 2017 minstens een net zo mooi seizoen wordt als 2016. Het afgelopen jaar heeft m’n ogen op verschillende fronten geopend. Ik weet dat ik nooit een échte topper zal worden, maar ik voel wel dat er nog wat rek in zit. Ik ben nu pas één seizoen zo gefocust met mijn sport bezig geweest (bijvoorbeeld met voeding) én word pas een twaalf maanden getraind door een professionele trainer. Ik ben dan wel 33, maar wat dat betreft nog lang niet uitgeleerd.

Trainen onder Guido Vroemen
Onlangs sprak ik met trainer Guido Vroemen over mijn afgelopen seizoen. Die gestructureerde trainingen van hem bevallen me bijzonder goed. Zijn werkwijze: interval-trainingen met een powermeter. Bij Guido hoef je (zeker in het seizoen) zelden een duurtraining van drie of vier uur te doen. “Dat is vaak fietsen om het fietsen, geen trainen”, is zijn credo. “Zeker omdat je zo veel lange wedstrijden en meerdaagsen rijdt. Je kunt je tijd veel beter gebruiken, je bouwt alleen maar onnodig extra vermoeidheid op.”

Guido gebruikt de beschikbare tijd (ook ik moet gewoon werken ;)) zo efficiënt mogelijk: een week (tussen de 8 en 12 uur biken, inclusief wedstrijd) wordt doorgaans gevuld met korte duurtrainingen (1,5 a 2 uur), hersteltrainingen, intensieve intervallen en intervallen rond het omslagpunt (ftp). Die laatste twee variëren in lengte en aantal herhalingen. Guido: “Ik kijk wat je aankan, zoek je grens op en pas daar de trainingen op aan. Je hartslag en feedback op de trainingen zijn voor mij een indicator of er een schepje bovenop kan of dat er even wat gas terug genomen moet worden.”

Meer trainingen
Een andere grote verandering ten opzichte van hoe ik me eerst voorbereidde is het aantal trainingen. Ik ben in 2016 meer uren gaan maken ten opzichte van de jaren daarvoor, maar vooral méér (korte) trainingen gaan doen. De meeste weken zat ik zes keer op de fiets, ook in de weken voor de wedstrijden. Daardoor bouwde ik gedurende het seizoen ook echt conditie op. Die conditiewinst zat ‘m vooral in uithoudingsvermogen

Langer volhouden
Eind december trapte ik tijdens een clubwedstrijdje een prima waardes op mijn wattagemeter, waardes die een paar weken later nog eens werden bevestigd tijdens een inspanningstest (ongeveer 340 watt op mijn omslagpunt, ongeveer ongeveer 4,8 watt per kilo).”Het is niet zo dat je daar zo maar 50 watt bijtraint. Het gaat dan misschien om 10 of 20 watt winst die je nog kunt boeken in een seizoen”, gaat Guido verder. “Je boekt meer progressie in het kunnen volhouden van die wattages.”

Dat werd ook wel bevestigt: gedurende het seizoen ging mijn gemiddelde wattage in marathons steeds verder omhoog, tot een hoogtepunt op het NK (bijna 300 watt gemiddeld / 332 watt normalized over vier uur). Die genormaliseerde waardes (gemiddelde zonder de momenten dat je je benen stil hebt) komen overeen met de clubwedstrijd en inspanningtest in januari. Met het grote verschil dat ik het tijdens het NK veeeel langer volhield, en tien maanden daarvoor bij een veel kortere, vergelijkbare inspanning van een uur bijna dood van de fiets viel.

Piekmomenten
Het NK Marathon (oktober) was samen met de Bike Transalp (juli) eigenlijk de enige twee échte piekmomenten in het seizoen.. Meer rust zorgde ervoor dat ik me voor die wedstrijden beter voelde dan ooit. “Maar er zat wel verschil in de voorbereiding op die wedstrijden”, legt Guido uit. “Richting de Transalp ben ik met veel blokken rond je omslagpunt bezig geweest om je herstelvermogen te optimaliseren, zodat je een week lang zo fris mogelijk bleef. Gezien je rijden is dat aardig gelukt. Je werd elke dag maar minimaal slechter, terwijl je concurrenten sneller minder werden. In de aanloop naar het NK had je al een lang seizoen achter de rug en al veel opgebouwd. Ik wilde je zo uitgerust mogelijk hebben, zonder dat je aan conditie inboette. Daarom heb je die weken vooraf vooral korte intensieve trainingen gedaan.”

hd3q1443

Stok achter de deur
Het is ontzettend fijn om iemand te hebben die je prestaties en trainingen op die manier ‘monitort’. Ook een groot pluspunt aan het hebben van een trainer: je hebt een stok achter de deur. Maar de in TrainingsPeaks geplande opdracht maak het niet alleen makkelijker om bij slecht weer toch de deur uit te gaan. Je weet op deze manier dat elke training nut heeft en bijdraagt aan dat grote doel. En dat is (naast zo veel mogelijk plezier hebben op de fiets) zo hard mogelijk rijden in wedstrijden.

2017
Dat wordt in 2017 ook weer de bedoeling, uiteraard opnieuw onder begeleiding van Guido. De voorbereidingen zijn al in volle gang. Ik ben voor het eerst begonnen met krachttraining (onder begeleiding van William ‘De beul van Cuijk’ Berns bij 12b-fitt) en bezoek voorlopig wekelijks de cross-trainingen van de KNWU in Wijchen (onder leiding van Reza Hormes-Ravenstein en Mandy Beumer) om aan mijn bochtentechniek te werken.

Het seizoen gaat voor mij echter al snel van start, met van 19 tot 22 januari een ontspannen begin in het Snowbike Festival (waar wel UCI-punten te scoren zijn). Daarna volgen onder meer de Club La Santa Stage Race op Lanzarote (4 tot en met 7 febuari) en uiteraard de Portugal Tour MTB (10 tot en met 15 april). Grootste droom is het WK, op 25 juni in Singen. Grootste doel: me daar via de UCI Marathonseries voor te kwalificeren. Meer details over het programma en Team ThijsHendriks.nl-Bikesight volgen later. Net als een terugblik op de meest opvallende races van Project Elite powered by 9thwave.

Volg me op Strava om te zien hoe en wat ik train:

Voor up-to-date info over koersen, trainingen en andere zaken: volg me op Instagram